Dag 16: Marietta - Atlanta

21 april 2022 - Atlanta International Airport (hartsfield Jackson), Georgia, Verenigde Staten

De airco heeft onze tere keeltjes de afgelopen dagen geen goed gedaan en daardoor was de slaapkwaliteit -ondanks de superschone kamer en het fijne bed- ondermaats. Beneden in het hotel maar even een ontbijtje gedaan om op te starten. Dit keer geen kilo's ei en bacon, want de warme gerechten werden keurig door iemand van het hotel in (voor ons) normale porties opgeschept. Na het uitchecken zijn we eerst naar Marietta Square gereden. Zag er best gezellig uit, maar de winkels waren nog niet open. Door naar Paper Mill Village dan maar. De weg er naartoe kijken we onze ogen uit. Bizar grote landhuizen aan beide kanten van de weg. De een nog kolossaler dan de ander. Dit is dus waar de rijkste 1% van de wereld zich verschanst. De reis is dus bijna weer een tour op zich.

Paper Mill Village blijkt aan het einde van de knoeperd dure weg te liggen. Wij voorzien dat wat ze hier verkopen niet echt binnen ons budget valt, dus we draaien ons weer om en maken ons met piepende bandjes weg uit deze buurt. Dan maar door naar Kennesaw, een andere plaats in de buurt. Daar stoppen we bij een overdekt winkelcentrum. Zoals meestal het geval is, hebben ze hier vooral de grote, internationale ketens zitten zoals H&M en JCPenneys. We checken nog een paar andere kledingwinkeltjes, maar het is ons allemaal net is te kort, te bloot of te duur. Vind onze creditcard niet erg, die heeft al genoeg te verteren gehad de afgelopen weken. 

Dan op zoek naar ons vakantiefavorietje: de Walmart Pharmacy! De hemel op aarde voor wie zonder recept pillen in wil slaan waar je een paard mee onder zeil helpt. Tot dusverre hebben we iedere vakantie wel iets nodig gehad, dus we weten inmiddels redelijk onze weg te vinden door de rekken en een klein voorraadje kan geen kwaad. Alleen keelpastilles kunnen we niet vinden, maar na een kwartier de schappen langsgaan blijkt dat ze al die tijd aan het rek achter ons hingen. Deze shoppingtrip is geslaagd!

Nog even naar de andere kant van de gigantische Wallmart voor een laatste snackrun. Natuurlijk checken we onderweg even de fietsen, fitbits, bbq's, kleding, hobbyspulletjes en meer leuks. In de gangpaden met snacks is de keuze natuurlijk reuze, maar we hebben nog maar een avond en lang niet alles is geschikt om mee naar huis te nemen. We nemen een zak muddy buddies peanut butter & chocolate mee en nog wat klein spul voor thuis, zoals dressing en kruiden. Beetje laf ja, maar we willen ons lichaam niet verder pijnigen met alle door en door bewerkte en vooral kleurrijke cakejes. Ook de afdeling met 'verse' donuts, gebak etc. verlaten we na het nodige overleg toch maar met lege handen. Het is of een verpakking waar 4 Afrikaanse gezinnen een maand mee vooruit kunnen of niks. Wij houden het dan maar even op niks.

Met de meest vreemde combinatie van boodschappen verlaten we onze favoriete supermarkt en na dit enerverende uitje is het alweer lunchtijd. Eerder deze vakantie konden we eindelijk Taco Bell van de lijst strepen en nu was het tijd voor Applebees ("Yeah, we fancy like Appelbeeeeeeeeee's on a date niiiiiiight"). We gaan beiden voor een zeer bescheiden pastabowl à 1700 kcal om de vakantie in stijl af te sluiten. Dat wordt de komende 6 weken leven op groene thee en water. 

Nu we weer in de buurt van Atlanta zijn is het meteen retedruk op de weg. De zon brand goed en ook het licht is hier fel op een manier die we alleen in Amerika kennen. We besluiten daarom de iets langere en chillere route naar het laatste hotel te pakken. Onderweg luisteren we nog 1 keer naar onze hotte country playlist. Wederom passeren we onderweg buurten met huizen waar je u tegen zegt. Misschien kunnen we ons ooit nog eens een boomhut in die mensen hun tuin veroorloven... 

Het hotel zit vlakbij het vliegveld. Je kunt de mensen nog net niet zien zitten in de landende vliegtuigen. Gelukkig valt het geluid best mee. Omdat het inmiddels einde middag is, besluiten we onze geliefde Mazda terug naar 'huis' te brengen. Wel met pijn in ons hart, want het is een hele fijne auto en we hadden het leuk samen. Het droppen bij Alamo was weer een fluitje van een cent. Dit keer waren ze zowaar nog klantvriendelijker dan de vorige keer. Je zou haast gaan denken dat bedrijven inzien dat klantenbinding best belangrijk is. 

Na een ritje met de Skyrtrain die echt zonder grappen NOODSE hard gaat (niet cool), komen we aan in de terminal voor binnenlandse vluchten. Aan de zuidzijde is geen Uber pick up punt, dus we worden naar de noordkant gestuurd. Daar is de bewegwijzering prima. Met 5 minuutjes worden we opgehaald en nog geen 10 minuten later zijn we weer terug bij het hotel. Daar eerst even online ingecheckt (weinig geluk met de stoelen dus we hopen dat de vlucht niet vol zit) en daarna even een half uurtje de ogen dicht. 

In avondeten hebben we geen zin, dus in plaats daarvan gaan we voor de ingeslagen en overgebleven snacks. Dan nog 1 keer de tassen ondersteboven en alles voor een laatste keer met het nodige duw- en stampwerk erin zien te krijgen. Nog even een bakje koffie op de kamer, de blog schrijven en straks tot slot wat afleveringen van Reno 911 kijken. Morgen vliegen we begin van de middag naar Philadelphia en pakken daar een paar uur later weer het vliegtuig naar Amsterdam, om als alles volgens plan verloopt zaterdagochtend lekker taai op Schiphol aan te komen.

Het was weer een mooie reis met een topcombinatie van natuur, stad, een heel klein beetje feesten en veel van de bucketlist strepen.

Thanks voor het meelezen van onze blog :-) Volgend jaar weer?!! 

3 Reacties

  1. Ma:
    22 april 2022
    Doen maakt niet uit waar als jullie maar een blog schrijven heerlijk lezen s morgens bij een bak koffie en een peuk zal dat missen
  2. Margreet:
    22 april 2022
    Echt leuk jullie verhalen!goeie reis terug 🤗
  3. Mariëtta Haak van den:
    26 april 2022
    Het is wat. Met de laatste etappe marietta -alanta is ook het einde van de reis. Je zal toch Mariëtta heten naar een town in America. Groetjes.