Dag 10: Miami

Zo, weer een nacht in Miami overleefd. Een beetje schraal beginnen we aan het gratis ontbijt: koffie en een gortdroge bagel. Je mag een gegeven paard niet in de bek kijken, maar deze leken er echt op gemaakt om je te laten stikken. The day after is altijd een beetje taai, maar de crew van gisteravond is er opvallend snel bij deze ochtend. Omdat we niet heel veel plannen hebben nemen we eerst de tijd om ff de blog bij te werken. Canadees ging ernaast zitten werken en geld overmaken, maar niet naar ons helaas. Volgende keer beter.

​Op weg
Daarna zoeken we de auto op in de garage. De schade is $40,- voor 2 dagen, dus dat valt nog wel mee. Zodra we op pad gaan is het gelijk druk op de weg. Navigatie is zelf de weg kwijt en het lijkt wel nationale toeterdag. Niemand weet voor wie, wat en waarom er getoeterd word. Er werkt in ieder geval behoorlijk op onze zenuwen en worden er lichtelijk vervelend van. Toch kunnen we ons inhouden niet mee te doen. Vlakbij het park is het nog even schrikken wanneer een schildpad oversteekt, maar gelukkig ziet Annemarie het op tijd en kan ie z'n weg RUSTIG vervolgen. Ook maken we kennis met de partypopo: politieauto's met allemaal blitse lampjes waardoor het een rijdende disco lijkt. 

Everglades Safari Park
​Na een vermoeiend reisje beginnen we onze kennismaking met het park met een lunch in het restaurant. Op 1 killing bagel bleken we niet heel lang te kunnen leven. Het is niet heel druk, dus zodra we ons voor de airboat tour melden kunnen we na een kwartiertje mee. Superlachen dude die 'm bestuurde en het verhaaltje deed. De airboat maakt wel snoeiharde herrie, dus de oordopjes waren geen overbodige luxe. De snelle stukken waren wel vet. Nog een lesje in Everglades gehad (het is een rivier, je kunt de steel van sawgrass eten, het is vrij ondiep, etc,) en een paar gators gespot. Na een half uurtje kwam er een einde aan de pret, en dat was maar goed ook. De combinatie van hitte, veel wind en takkeherrie bleek nogal vermoeiend. 

Show
Daarna worden we naar de show gedirigeerd. Ook deze manier blijkt een talent voor stand up comedy te hebben. De 3 Amerikaanse alligators die hij  'getraind' heeft luisteren zelfs naar hun naam, dus dat was superlief. Verder hielp hij wat misverstanden over de Burmese python en alligators de wereld uit. Na de alligators kwam hij met een albino python tevoorschijn. Indrukwekkend beest. Als troef had hij ook nog een alligator van een jaar of 2. Je kon er mee op de foto, maar daar moest je wel flappen voor trekken. Zuinige Hollanders als we zijn hebben we dat natuurlijk niet gedaan. Nog een klein rondje door het park gelopen en toen de auto weer in. Jeej airco!

Ocean Drive

De terugweg verliep wat soepeler. Onderweg nog wat foto's gemaakt van de skyline. Eeen kleine detour via Ocean Drive. Deze straat moet één van de boegbeelden van de stad zijn. Nou echt heel bijzonder is het niet. Besloten om de auto in de parkeergarage te droppen. Deze zit boven de supermarkt dus gelijk maar wat kaarten gekocht.

De avond valt
Het is Corona tijd en die laten we niet aan ons voorbij gaan. Na een uurtje begonnen de magen te rammelen en zijn we naar Big Pink gelopen. 150 meter hier vandaan. Waren er al eens langs gelopen en zag er leuk uit. Alles in het roze. De gerechten op de kaart was ook naar onze smaak. Pasta en burrito besteld. We schrokken ons een kleine hartaanval. De porties zijn immens. Hoe gaan we dit naar binnen werken? Nou niet dus. Gelukkig stond de doggybag ook op ons Amerika lijstje. Met een kilo voer in de tas terug naar het hostel. Uiteraard een paar drankjes genuttigd en met het uur werd de gesprekken beter. Laatste keer met een klein dronkemansloopje naar de kamer. Oogjes dicht en snaveltjes toe.