Dag 14: Kissimmee

Dag 14: alweer de laatste officiële dag van de vakantie. We besluiten er een laatste mooie en relaxte dag van te maken en staan dus niet te vroeg op. Na het ontbijt gaan we op naar de benzinepomp met de Amazon-lockers, om een pakketje voor Arap-John af te halen. Dit keer hebben we wel de code mee en knalt het deurtje in volle vaart open. Dan is het tijd om zelf te shoppen: we beginnen bij Lake Buena Vista Factory Stores in Kissimmee. Het is niet bijzonder groot, maar er zijn winkels van Under Armour, Converse, Nike, etc. dus we vermaken ons wel. Ondertussen wordt druk met het thuisfront geappt over wensen en de juiste maten. Het is al flink warm in de ochtend en ondanks de airco valt het niet mee je met dit weer in sportleggings- en bh's te wurmen, maar gelukkig komt eenieder er ongeschonden vanaf.

Ronde 2
​Na de interessante winkels bezocht te hebben gaan we door naar de Orlando Vineland Premium Outlet​s, zo'n 10 minuutjes verderop. Dat blijkt een groter shoppingwalhalla. We kunnen onze auto mooi kwijt in een gratis parkeergarage waardoor we ook niet bang hoeven te zijn op de terugweg geflambeerd te worden. Na de eerste paar winkeltjes duiken we de food court in voor een omelet-achtig iets met sla en dressing. Bijzonder lekker! We vervolgen onze weg door de shops en tikken nog wat leuke schoenen op de kop. Hoe we alles mee gaan nemen zien we straks wel weer.... 

Inpakken
​We lezen op de Facebook-pagina van de Silver Spurs Rodeo dat ze aanraden om er tegen 18:00 te zijn, vanwege de verwachte drukte. Terug in het hotel beginnen we dus maar direct aan de uitdaging om alle kleding terug de tassen in te krijgen. Met het nodige pas- en stampwerk lukt het. Helaas is de bril van Elise inmiddels wel M.I.A. en staken we na een groot deel van de spullen ondersteboven gekeerd te hebben de zoektocht. We kijken straks wel verder, eerst op naar de afsluiter van de vakantie: de rodeo! 

​Silver Spurs Rodeo (140th Edition)
Wat ons in Texas, Tennessee, Mississippi etc. allemaal niet gelukt is, lukt ons in Florida of all places natuurlijk wel: het bezoeken van een echte rodeo. We hebben geen idee wat we ervan kunnen verwachten, maar in de 20 minuten durende rit naar Osceola Heritage Park blijkt dat er liefhebbers genoeg zijn. We worden naar een grasveld geleid om te parkeren en lopen via een route waarin we al de nodige paardjes kunnen zien naar de Arena. Na een paar minuutjes wachten gaan we door de tassencontrole (we zijn niet anders gewend hier, het enige dat mistte was de bodyscan) en worden we een goedenavond gewenst (in het Nederlands) door het lampje dat de controles doet. 

​Binnen lopen we maar achter anderen aan. Al snel vervullen onze hartjes zich met vreugde: ALLEMAAL KRAAMPJES! Creditcard trekken en snel scheumen dus. We mogen nog even aan het rad draaien en winnen allebei en prachtige bandana die we vanaf nu dagelijks zullen dragen. Verder kunnen we ons er niet van weerhouden nog een mooie leren portemonnee en tas te kopen. Het kost hier allemaal weer helemaal niks, dus we staan maar niet te lang stil bij onze bankrekening. Nu we ook eindelijk van wat country-items voorzien zijn kunnen we met een gerust hart aansluiten in de rij voor het eten. Ondertussen kijken we onze ogen uit: de kraampjes, de mensen, de arena zelf. Het is nog briljanter dan we ons voorgesteld hadden. Het avondeten bestaan uit letterlijk een bolletje en een hamburger. Aan een tafel kun je er van alles op gooien en dat gaat prima. Dan zoeken we een mooi plekje en kan het spektakel beginnen. 

Ultra-Amerikaans
​Ook vanavond stellen de Amerikaanse patriotten ons niet teleur. We beginnen met het volkslief (uiteraard), dan wordt er zo'n 15 seconden stilte gehouden ter nagedachtenis aan de omgekomen mensen in Parkland, Florida, moeten we nog even saluten naar de (ex)-militairen en vervolgens wordt er gezamenlijk gebeden. Gebeden, ja. De mensen voor ons (waarvan de kinderen een goudvis in een zak water mee hebben die het gedurende de avond nogal zwaar krijgt) voelen het helemaal, wij voelen ons toch een beetje opgelaten. Na nog wat vuurwerk is het aan een groep kinderen om rondjes te rijden op een paard. We denken dat de jongste een jaar of 5 is. Echt bizar om zo'n kind zo op een paard te zien gassen, aangezien wij met moeite ons hostelbed in komen. Maar verschil moet er zijn... 

Verschillende onderdelen
De rodeo zelf bestaat uit allemaal verschillende onderdelen: bull-riding, het proberen te vloeren van een kalf, het blijven zitten op een paar, een bull lasso-en zodat het op de grond komt te liggen en nog iets. Door de afwisseling en wederom een zorgvuldig samengestelde playlist (van Alan Jackson tot Eminem en Golden Earring) ging het allemaal erg snel. We hadden een boekje waarin de volgorde met de rijders stond, dus dat gaf nog wel een beetje houvast. Het was dan ook veel leuker dan we ons voorgesteld hadden. Tussendoor was er de nodige ruimte voor wat vragen aan het publiek (Are y'all here proud to be an Americaaaaaaaaaan? WOOOOHHHH!!!) en een showtje door 2 clowns die een kip in de ruimte probeerde te lanceren. De ene deed ons aan de jongen in het Miami hostel denken. Misschien was het hem wel. 

​Rond kwart voor 10 begon de laatste rondje bull-riding en zijn wij hem langzaamaan naar de uitgang gesmeerd. Het verkeer rondom de rodeo en de naastgelegen fair werd goed geregeld, dus al vrij snel waren we terug in het hotel. Daar begon de zoektocht naar de bril opnieuw. Na een grondige inspectie van het bed, de kamer en de hiketas (weer alles eruit en erin) kwam hij tevoorschijn. Uiteraard zat hij gewoon in de paarse rugtas waar we beiden al 4454754754 keer in gekeken hadden. Blijheid omdat hij terecht is, irritatie omdat dat pleurisding er gewoon de hele tijd ingezeten had en hij op wat momenten tijdens de rodeo van pas gekomen zou zijn...

​Eind goed, al goed en met alleen nog een dagje vliegtuighoppen in het vooruitzicht draaien we ons nog 1 keer om voor een nachtje in Florida party-state.