Dag 13: Nashville - Chattanooga

18 april 2022 - Lookout Mountain, Verenigde Staten

Nuchter slaap je een stuk beter! Na een prima nacht ging vandaag om half 8 de wekker. De meeste spullen hebben we gisteren al klaargezet, dus we kunnen na het droppen van het beddengoed bij de receptie snel op pad. Maargoed ook, want onze liever kamergenoot werkt een beetje op de zenuwen.

We rijden via Music Road (waar trouwens alle studio's er van de buitenkant als gewone woonhuizen uitzien)  en verlaten de stad. We rijden via Brentwood, waar onze Dolly sinds 1999 schijnt te wonen als ze niet op tour is. Daar kunnen we ons wel iets bij voorstellen: wát een huizen staan daar. Erg mooi, wederom erg onbetaalbaar. Met JACK fm op 96.3 rijdt het lekker door. We rijden door Smyrna, wat een van de eerste plekken is in deze buurt waar ze flink aan het bouwen zijn. Het bord bij de benzinepomp wenst ons een Merry Christmas. Beter te vroeg dan te laat, zullen we maar zeggen. 

We hebben wel zin in een ontbijtje, maar passeren via deze Tennessee Scenic Parkway niet echt Waffle Houses. Google maps maar even op IHOP gegooid: een beetje afwisseling doet de mens goed. Een paar minuten verder was het raak. De jongen in de bediening wist een behoorlijk aantal Nederlandse voetballers te noemen, maar nog indrukwekkender was hoe hij alle bestellingen onthield zonder ook maar iets op te schrijven. 1400 kcal p.p. later gaan we weer op pad. Vlakbij Woodbury is het tijd om te tanken. Terwijl we bij een klein pompje langs de weg aan het uitvogelen zijn hoe het werkt, komt een vrouw naar buiten. Ze heeft de pomp aangezet, maar wilde ons wel even komen checken want er zijn deze maand al 2 wegrijders geweest. We gooien de tank vol en kunnen weer behoorlijk wat mijl afleggen.  

Via McMinville en Dunlap komen we bij de Signal Mountain uit. Weer veel bochtenwerk en een erg mooie omgeving. Dan rijden we via een grote blauwe brug Chattanooga in. De bordjes in het centrum zijn niet heel duidelijk en als er een visitor center is, dan hebben we die niet gevonden. Daarom parkeren we maar bij een Republic Parking, waar al meteen wat sketchy mensen rondhangen. Bij Peet's Coffee doen we een bakkie en vervolgens gaan we even bij de Moonpie general store buurten om uit te vinden wat zo bijzonder is aan die moonpies (soort koek die bestaat uit twee ronde Graham-koekjes, met marshmallow-vulling in het midden, gedoopt in een gearomatiseerde coating)

We nemen de banaan-, vanille-, chocola en salted caramel- variant mee. In de auto proberen we de banaan-versie te delen met als gevolg dat nu de hele auto eronder zit. MAAR, hij is best lekker. We zijn het inmiddels weer goed zat en gaan op zoek naar de auto en vervolgens naar het hotel. Bij het inchecken daar gaat alles tergend traag. Net nadat we goed en wel gesetteld zijn in kamer 316 op een vervelende plek op de 2e verdieping, kunnen we alweer vertrekken. De wc spoelt bij het doortrekken compleet over en de badkamer staat blank. Onderzoek in de stortbak leert ons dat de hele boel hier gewoon naar de klote is. We bellen de receptie die met 3 man sterk langskomt en ons direct een andere kamer aanbieden. We pakken onze hele inboedel weer op en verkassen naar de andere kant van het motelcomplex. Behalve een missende houder voor de koffiemachine, lijkt hier vooralsnog alles te werken en compleet te zijn. 

We bestellen wat tickets voor morgen, maar ook dat gaat niet van een leien dakje. Zou het met dag 13 te maken hebben? Uiteindelijk lukt het gelukkig. Omdat we niet zo'n zin hebben weer op pad te gaan warmen we de overgebleven pizza van gisteren op in de magnetron. Vervolgens nog even douchen, een biertje drinken, tv kijken en dan is de dag wel weer voorbij. Morgen weer een iets drukker programma. Toeristisch, maar wel in de natuur. We hopen dus op minder herrie, knipperende lichtjes en dronken mensen, maar in de US weet je het nooit zeker natuurlijk.

PS we willen een American Badger...

Foto’s