Dag 1 - Amsterdam - Philly - Atlanta

"Welcome to Atlanta where the players play, and we ride on dem thangs like ev-ery day. Big beats, hit streets, see gangsters roamin, and parties dont stop 'til eight in the mo'nin"- Jermaine Dupri & Ludacris. Om 06:15 verzamelden we voor een bakkie in Huize Hoek. Je gelooft het niet, maar we zijn ondanks papa en de niet-onderhouden Ford toch weer levend en rap op Schiphol aangekomen. Ook daar ging alles best voorspoedig, op de vastlopende zelfscan paspoort-poortjes na. Na het hele officiele circus hebben we even een broodje en koffie gehaald en zijn naar gate G8 gelopen. Het is de eerste keer dat we met American Airlines vliegen. Kwamen we ook gisteren pas achter toen bleek dat de vlucht door hun en niet door British Airways zelf uitgevoerd werd... Na het boarden blijven we nog een uur extra aan de grond. Er was nog wat paperwork om in te vullen en er waren nog wat laatste updates aan het vliegtuig gedaan. Ondertussen werd de helft van de mensen verplaatst: het vliegtuig zat misschien voor een derde vol, dus een beetje kansloos als net al die mensen bij elkaar op de lip zitten. Wij hebben dus ook allebei het gangpad gepakt van de rij in het midden en de stoel tussen ons in voor zooi gebruikt. Rond 12 uur gingen we dan toch de lucht in. Even een muziekje geluisterd en al vrij snel kwam de eerste maaltijd. We hebbend de vega curry aan ons voorbij laten gaan en gingen voor de gehaktballetjes, aardappelpuree en sperziebonen met jus. Verder natuurlijk een salade, crackers, toetje en de rest. De stewards in Elise d'r gangpad namen hun baan duidelijk wat serieuzer: overal een servetje onder en gewoon een bekertje en ijs bij de tomatensap. Annemarie kon het doen met een blikje en een tot ziens. We hebben French Dispatch, House of Gucci en CODA gekeken. We kregen nog een chocoladeijsje en oprolpizza. De maatschappij zat dus een beetje tussen het gierige United Airlines en Feeder Airlines (Delta) in. Perfect. Rode wijntje bleek een sloot rode wijn te zijn... ook goed. Met nog een uur vliegen te gaan (we hadden wind mee dus geen vertraging) roept de piloot om dat ze de daling vast inzetten omdat er nogal heftige turbulentie verwacht wordt. Lager vlieger zou moeten leiden tot minder schudden. Wij zijn voor! Bij het opstijgen vanuit Salt Lake City de vorige vakantie was de turbulentie zo bar dat we ervan overtuigd waren dat ons laatste uur geslagen had. Liever niet meer.... Uiteindelijk landden we zonder teveel problemen op Philadelphia. Daar even naar buiten gehopt voor wat frisse lucht en nicotine en vervolgens Love Grille ingehobbeld voor Philly Cheese Fries <3 en biertjes/ciders. Ondertussen de eerste blog posts erin gegooid. De overstaptijd is een uur of 6, dus we moeten even geduld hebben.  Van het wachten werden behoorlijk taai en waren daarom blij dat we konden boarden voor het laatste stukje. Op Atlanta aangekomen twijfelde we of we de bagage bij domestic of international moeten ophalen. Hebben het een mannetje gevraagd en die zei zeker te weten bij international. Eenmaal daar bleek toch van niet. Pff takke eind weer terug en natuurlijk een lege bagageband. Gelukkig zijn we niet de enige die dit komt en hebben ze er een speciaal hoke voor. Daar onze backpacks gevonden en buiten de taxi ingestapt. Onderweg was er behoorlijk wat bliksem in de lucht. We komen aan bij het huis waarvan de onderverdieping is omgebouwd tot kamers met aansluitend een algemene keuken en badkamer. Met dat we uitstappen begint het keihard te regenen. Even wat gedoe met het sleutelkastje en de sloten en dan zijn we binnen. De spullen in de hoek gegooid en lekker het bedje in. Mag ook wel want inmiddels is de lokale tijd 23.30uur.