Dag 6: North Carolina

Whoop whoop, om half 7 zingt de wekker ons wakker. De spullen liggen al klaar, dus we hoeven ons alleen even op te frissen en dan gaan we naar de Waffle House iets verderop voor een ontbijtje. We gaan net als de vorige keer voor de Texas Becaon Egg & Cheese Melt en een paar koppen koffie. Terug bij het motel slingeren we de spullen in de auto en kunnen we op pad. De eerste stop is al binnen 5 minuten: de benzinepomp. De tank zit nog voor een kwart vol en we toppen hem af voor omgerekend 37 euro. Daar komt zelfs de Micra thuis niet ver mee. 

Op weg naar Topton passeren we Mountain City en DiIllard voor we de grens oversteken naar North Carolina. We zijn weer genoeg winkels vol beelden, antiek en andere snuisterijen  gepasseerd. Wayah Road leidt ons met het nodige bochtenwerk door een ontzettend mooie omgeving. We beseffen ons op dat moment dat de GPS nog op 'snelwegen mijden' staat en of we daarom via deze weg gestuurd worden weten we niet, maar het is wel gaaf. Soms even oppassen voor overstekende herten of eekhoorns, dat wel. We hebben tijd zat en maken daarom een paar korte stops bij Nantahala Lake en langs de Nantahala Rivier. Een huisje hier is niet verkeerd. Toch maar een extra lot voor de 10e van volgende maand kopen dus. 

Rond kwart voor 10 komen we aan op onze bestemming: Nantahala Rafting. Het is er erg rustig en navraag leert ons dat dit de enige raft tour van vandaag is, samen met tourguide David en Jenny en Brooks uit San Diego, Californië. We krijgen waterschoenen en een jas van het huis te leen, toch geen overbodige luxe bij dit weer. Dan stappen we het busje in op weg naar het water. Aangezien we nou niet echt een heftige tour uitgekozen hebben, behoeft het allemaal niet zoveel uitleg. We gaan het water op en onderweg vertelt David ons van alles en nog wat over de omgeving en de dieren die we spotten. Stukje bij beetje leren we ook over zijn geschiedenis als kok, hovenier en tattoo artiest. Wie een baan in de omgeving zoekt moet gewoon even bij hem aankloppen: genoeg banen in de aanbieding bij hem en zijn matties. De stroomversnellingen die we ondertussen tegen komen zijn leuk, maar op een punt na worden we nergens bijna de boot uitgeslingerd. Onze Amerikaanse vrienden gaan nog even voor op de boot zitten: wij vinden het zo ook wel prima. Tegen het einde worden we door de crew opgewacht, poseren we even voor de foto en gaan we met het busje in noodvaart terug naar de start. Daar even droge kleren aan, spullen afgeven, foto's kopen en fooitje geven en hopsakee, weer op weg. Met de verwarming op standje Death Valley, want onze voeten zijn bevroren. 

De volgende stop is - op advies van David- Bryson City. In ongeveer een half uurtje rijden we erheen en pakken gelijk wat kilometertjes van de zuidkant van de Great Smoky Mountains mee. Onderweg spotten we een overstekende eland en een bever. De bever zit netjes naast de weg te wachten, die heeft wel manieren.

In Bryson City is niet zo heel veel te beleven, maar we checken wel even de bar/brouwerij die ons aangeraden werd: Mountain Layers Brewing Company. Je besteld in de foodtruck erachter je eten en dat kun je dan meenemen naar de bar, binnen of buiten op het terras. Topsysteem. Het eten en de drankjes waren prima. Daarna meteen maar even door naar Cherokee. Ook daar zit niet veel wat wij heel interessant vinden (we zijn niet zo van de native american-musea enzo) dus hier hebben we het na een rondje ook wel bekeken. Wat ze in Athens deden met de bulldog beelden door de hele stad doen ze hier met beren. We zijn er geen fan van. Cherokee lijkt ons vooral leuk als uitvalsbasis naar de Smokies, maar daar hebben we al een ander dorp voor uitgekozen. Terug naar Clayton dus! 

Vlakbij het motel zit Ingles Market. Een supermarktketen waar we nog niet eerder geweest zijn. Bagels, fruit, salade, notenmixen (met pretzels!!), bier en natuurlijk donuts ingeslagen. Nu kunnen we er zeker weer een uur of 2 tegenaan. In het motel herschikken we de spullen en besluiten we dat de bak met groentesticks en ranch dressing als avondeten prima is. Na de donuts is er geen ruimte meer voor bagger van een van de fastfoodketens om ons heen. Al met al was het een mooie dag met lekker weer in North Carolina. Enige minpunt aan dit hele gebeuren was dat we deze staat niet helemaal op ons netvlies hadden en nu de vakantie playlist (en de blogtitel) niet meer klopt. Slechte voorbereiding dus. Morgen nemen we afscheid van Clayton en trekken we weer noord, maar dit keer rijden we een stukje verder richting Pigeon Forge. Tschuss!